How Prometheus could cut Gods' Balls?

few thoughts on the riots that took place today in Greece... thoughts that could find relevance when we discuss critic, revolution and violence in the western world...

"αναίμακτα επανάσταση δε γίνεται ποτέ" ή μήπως γίνεται; γιατί θα συμφωνήσω οτι αναίμακτη επανάσταση δε γίνεται όταν αυτή η επανάσταση προσδιορίζεται με όρους ενός ουτοπικού ιδεολογήματος (καταστρέφω μια υπάρχουσα κατάσταση για να εγκαθιδρύσω μια νέα τάξη, να υπογράψω ένα νέο συμβόλαιο). Το πρόβλημα σαφώς εντοπίζεται στο τελευταίο, στο 'ουτοπικό ιδεολόγημα' γιατί αφενός μεν είναι 'γραπωμένο' σθεναρά απο ιδέες 'ουράνιες' και υπερβατικές απο την άλλη η ουτοπική του διάσταση το κάνει βαθιά ριζωμένο σ'ενα ακίνητο 'τώρα' και τραγικά αποκομμένο απο ένα γίγνεσθαι που εκ των πραγμάτων θα το φέρει μεταμορφωμένο, στρεβλό και άλλο στο μέλλον. Οταν λοιπόν η κριτική, που γεννά μια επανάσταση, βασίζεται σε μια προκαθορισμένη υποδεικτική εικόνα και δεν εχει άλλα μέσα παρά την βίαια αντίδραση προς όφελός της... τότε σαφώς η επανάσταση δεν μπορεί να είναι αναίμακτη...

Το ερώτημα λοιπόν είναι, θα μπορούσαμε να δούμε μια άλλου τύπου επανάσταση; ή καλλίτερα, μπορούμε να σκεφτούμε την επανάσταση με άλλους όρους; Θα πρότεινα να σκεφτούμε μια κριτική μια επανάσταση, μια δυναμική μεταμόρφωση, με δάνεια απο θεωρίες δυναμικών συστημάτων. Το ζήτημα σε τετοια συστήματα δεν είναι να τα αρνηθούμε, να τα καταστρέψουμε, αλλα να συνειδητοποιήσουμε οτι σε αυτα συνυπάρχουν εν δυνάμει καταστάσεις που μπορούν να προκαλέσουν την αλλαγή. Είναι ανάγκη να επικεντρωθούμε σε αναίμακτους πειραματισμούς, να δημιουργούμε μικρές ρήξεις αφήνοντας δημιουργικές ροές να εισέλθουν στο εσωτερικό. Μια μικρή αλλαγή σε τοπικό επίπεδο μπορεί να προκαλέσει τη διακλάδωση σε ένα τέτοιο σύστημα, που σημαίνει την αλλαγή της εξέλιξης του. Αν η σκέψη και η πράξη αντιληφθούν τη δυναμική, μη γραμμική πολυπλοκότητα της πολιτικής και όχι μόνο ζωής μας τότε το "cut the balls of the repressive power" του Zizek θα το κάνει o "Cautious Prometheus" του Latour.

συμπυκνωμένη σκέψη που σε σημεία γίνεται δύσκολα κατανοητή... ζητώ συγνώμη αλλα παίρνω το ρίσκο να το ρίξω στην αρένα... δεν είναι ούτε πέτρα ούτε μολότοφ...